Μία μίσθωση μπορεί να είναι εικονική δηλαδή άκυρη και να μην έχει συμφωνηθεί στην πραγματικότητα με αληθινή πρόθεση των μερών να συνάψουν μίσθωση αλλά κάτι διαφορετικό. Και σε αυτήν την περίπτωση ο ιδιοκτήτης του μισθίου-ακινήτου δεν χάνει το δικαίωμα να διεκδικήσει με τη διαδικασία των μισθωτικών διαφορών το μίσθιο πίσω.
Ενδεικτικά αναφέρουμε και τις:
ΑΠ 1650/2018 (ΝΟΜΟΣ) που απεφάνθη ότι: «Η ακυρότητα της σύμβασης μίσθωσης δεν θίγει το δικαίωμα του εκμισθωτή να επιδιώξει την απόδοση της χρήσης του μισθίου».
ΑΠ 751/2009 που επικύρωσε την παλαιότερη κρατούσα νομολογία: «ο “εκμισθωτής” επί άκυρης σύμβασης μισθώσεως, όπως εν προκειμένω, δικαιούται παράλληλα προς τη διεκδίκηση του ακινήτου και την προστασία από τις διατάξεις περί νομής, να αξιώσει την απόδοση του ακινήτου και κατά τις διατάξεις περί απόδοσης μισθίου».
ad hoc ΕφΠειρ 743/2019 που έκρινε ότι: «και ο εκμισθωτής, που παραχώρησε στον μισθωτή τη χρήση του ακινήτου με άκυρη μίσθωση, γιατί το ακίνητο ανήκει στο Δημόσιο, δικαιούται να ζητήσει την απόδοση της χρήσης του από τον μισθωτή ή από εκείνον στον οποίο παραχώρησε τη χρήση, κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, σύμφωνα με το άρθρο 647 του Κ.Πολ.Δ., κατά το οποίο, κατά την ειδική αυτή διαδικασία δικάζονται διαφορές από μίσθωση πράγματος, που αναφέρονται στην παράδοση ή απόδοση της χρήσης του μισθίου για οποιονδήποτε λόγο. Από την τελευταία διάταξη, με την οποία επιδιώκεται η ταχύτερη επίλυση των διαφορών που αφορούν την απόδοση της χρήσης του μισθίου για οποιονδήποτε λόγο, προκύπτει ότι κατά την ειδική αυτή διαδικασία δικάζονται οι διαφορές τόσο από έγκυρη, όσο και από άκυρη σύμβαση μίσθωσης, αφού σε αυτή δεν γίνεται διάκριση και ο πιο πάνω σκοπός εξυπηρετείται και στις δύο περιπτώσεις (ΑΠ 1327/2000 Ελλ.Δνη 2002.425).
Η δικηγορική μας εταιρεία έχει χειριστεί υποθέσεις τέτοιας φύσης, όμως η
απλή ανάγνωση του παρόντος δεν παρέχει πλήρη ενημέρωση, η οποία παρέχεται από τους δικηγόρους της εταιρείας μας.
