Με την κάτωθι απόφαση το Δικαστήριο αναστέλλει την εκτέλεση πράξης τακτοποίησης και αναλογισμού αποζημίωσης, διότι από την πραγματοποίηση των απαιτούμενων για την υλοποίηση του πολεοδομικού σχεδιασμού εργασιών, θα προκληθεί η καταστροφή των επικείμενων στοιχείων του ακινήτου, ήτοι η κοπή 10 ελαιόδεντρων ηλικίας άνω των 80 ετών, καθισταμένης ούτως αδύνατης της επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, σε περίπτωση ευδοκίμησης της αίτησης ακύρωσης.
Αριθμός Απόφασης: 91/2025
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΑΚΥΡΩΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
(ΩΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ)
Με μέλη τις: ……………., Πρόεδρο Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων, ………………, Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων,
συνήλθε στις 7 Απριλίου 2024, με γραμματέα τη …………….., δικαστική υπάλληλο, για να αποφασίσει σχετικά με την από 7 Φεβρουάριου 2025 (αρ. καταχ. ΑΝ 27/7.2.2025) αίτηση αναστολής,
των 1) …………………2) της ………………, 3) του …………………………, και 4) της ………………,
κατά 1) της Περιφέρειας Αττικής και 2) του Δήμου Ωρωπού.
Αντίγραφο της αίτησης αναστολής κοινοποιήθηκε […]
Ύστερα από αυτά, το Δικαστήριο ως συμβούλιο, αφού
άκουσε την εισηγήτρια της υπόθεσης, Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων, …………….., που εξέθεσε τα ζητήματα, τα οποία προκύπτουν, και ανέπτυξε τη γνώμη της γι’ αυτά
μελέτησε τη δικογραφία και τις σχετικές διατάξεις, αποφασίζει τα εξής:
1. Επειδή , για την άσκηση της υπό κρίση αίτησης καταβλήθηκε το κατά νόμο παράβολο , ποσού 50 ευρώ.
2. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ζητείται κατ’ εκτίμηση του δικογράφου η αναστολή εκτέλεσης της 1287160/7.11.2024 (ορθή επανάληψη της 1173248/11.10.2024) απόφασης του Αντιπεριφερειάρχη Χωρικού Σχεδιασμού, Πολεοδομικών Θεμάτων και Εφαρμογών της Περιφέρειας Αττικής, με την οποία, αφού απερρίφθη η 2313/9.12.2022 ένσταση των αιτούντων (όπως αναπτύχθηκε με το 1278108/20.10.2023 υπόμνημα), κυρώθηκε η 01/2022 (αρ. πρωτ. 2138/11.11.2022) Πράξη τακτοποίησης ιδιοκτησιών στο Ο.Τ. 42 και αναλογισμού αποζημίωσης ιδιοκτησιών οικοπέδων για τη διάνοιξη της προβλεπόμενης από εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ανωνύμου οδού μεταξύ των Ο.Τ. 42 και 43 του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου «Αυλώνα», που συντάχθηκε από το Γραφείο Πολεοδομικών Εφαρμογών της Υπηρεσίας Δόμησης (Υ.ΔΟΜ.) του Δήμου Ωρωπού. Κατά της ως άνω πράξης, έχει ασκηθεί από τους αιτούντες η από 4.2.2025 αίτηση ακύρωσης (ΑΚ 256/2025), η οποία εκκρεμεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου.
3. Επειδή, το άρθρο 52 του Π.Δ. 18/1989 (ΦΕΚ 8 Α’), όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 35 του Ν. 2721/1999 (ΦΕΚ 112 Α’), το οποίο εφαρμόζεται, κατ’ άρθρο 4 παρ. 1 του Ν. 702/1977 (ΦΕΚ 268 Α’) και στις υποθέσεις ακυρωτικής διαδικασίας ενώπιον των διοικητικών εφετείων, ορίζει στην παράγραφο 6 ότι «Η αίτηση αναστολής εκτέλεσης γίνεται δεκτή, όταν κρίνεται ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα προκαλέσει στον αιτούντα βλάβη ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη σε περίπτωση ευδοκίμησης της αίτησης ακυρώσεως. Η αίτηση όμως μπορεί να απορριφθεί, αν κατά τη στάθμιση της βλάβης του αιτούντος, των συμφερόντων τρίτων και του δημόσιου συμφέροντος κρίνεται ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια του αιτούντος». Περαιτέρω στην παράγραφο 7 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι «Εάν η Επιτροπή εκτιμά ότι η αίτηση ακυρώσεως είναι προδήλως βάσιμη, μπορεί να δεχθεί την αίτηση αναστολής, ακόμη και αν η βλάβη του αιτούντος από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης δεν κρίνεται ως ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη. Αντίθετα, η αίτηση αναστολής μπορεί να απορριφθεί ακόμη και σε περίπτωση ανεπανόρθωτης ή δυσχερώς επανορθώσιμης βλάβης, αν η Επιτροπή εκτιμά ότι η αίτηση ακυρώσεως είναι προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη».
4. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου, προκύπτουν τα εξής : Με το Β.Δ. της 22.8.1949 (ΦΕΚ 201 Α78.9.1949) εγκρίθηκε το πολεοδομικό σχέδιο και οι όροι και οι περιορισμοί δόμησης του οικισμού «Αυλώνα» της Αττικής. Το πολεοδομικό σχέδιο προβλέπει, μεταξύ άλλων, τη δημιουργία του Ο.Τ. 42, που συνορεύει τόσο με τα Ο.Τ. 41, 43 και 49 όσο και με το όριο της απαλλοτρίωσης για τη δημιουργία των γραμμών του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδας (Ο.Σ.Ε.). Το Ο.Τ. 42 έχει τρεις πλευρές, που ορίζονται από την οδό Γ. Νίσκα, το αδιάνοικτο τμήμα της οδού Κωνσταντινοπούλου και το αδιάνοικτο τμήμα της οδού Γ. Σεφέρη. Επίσης, έχει μια τέταρτη σχεδόν καμπύλη πλευρά, η οποία αποτελείται εν μέρει από ανώνυμη εγκεκριμένη οδό και εν μέρει από το όριο της απαλλοτρίωσης του Ο.Σ.Ε.. Στο Ο.Τ. 42 υπάρχει η ιδιοκτησία 04 των αιτούντων, η οποία εκτείνεται κατά μήκος του αδιάνοικτου τμήματος της οδού Κωνσταντινοπούλου, έχοντας σχήμα σχεδόν «παραλληλογράμμου». Η ιδιοκτησία των αιτούντων έχει πρόσωπο, επί της οδού Γ. Νίσκα (μικρή πλευρά «παραλληλογράμμου»), και πρόσωπο επί του αδιάνοικτου τμήματος της οδού Κωνσταντινοπούλου, μήκους 130 μ. (μεγάλη πλευρά «παραλληλογράμμου»), ενώ κατά τα λοιπά συνορεύει με τις ιδιοκτησίες 05, 06 και 03. Η ιδιοκτησία αυτή έχει εμβαδόν 4.321,71 τ.μ.. Στο ίδιο Ο.Τ. (42) υπάρχει και η ιδιοκτησία 07 της ……………, εμβαδού 1.221,10 τ.μ., η οποία έχει σχήμα «Γ» και είναι η μοναδική, που δεν έχει πρόσωπο σε εγκεκριμένη οδό με αποτέλεσμα να είναι τυφλή (συνορεύει μόνο με τις ιδιοκτησίες 03, 02, 01, 08 και 06). Με την 866/28.4.2021 αίτησή της προς την Υπηρεσία Δόμησης (Υ.ΔΟΜ.) του Δήμου Ωρωπού, η ………………….. ζήτησε την σύνταξη Πράξης τακτοποίησης και αναλογισμού αποζημίωσης, προκειμένου η ιδιοκτησία της να αποκτήσει πρόσωπο σε εγκεκριμένη οδό. Κατόπιν τούτου, συντάχθηκε από το γραφείο Πολεοδομικών Εφαρμογών της Υ.ΔΟΜ. Ωρωπού η 01/2022 (αρ. πρωτ. 2138/11.11.2022) Πράξη τακτοποίησης ιδιοκτησιών στο Ο.Τ. 42 και αναλογισμού αποζημίωσης ιδιοκτησιών οικοπέδων για τη διάνοιξη της προβλεπόμενης από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο «Αυλώνα» ανωνύμου οδού μεταξύ των Ο.Τ. 42 και 43 (ήτοι του αδιάνοικτου τμήματος της οδού Κωνσταντινοπούλου, η οποία αποτελεί πεζόδρομο πλάτους 6 μ.). Η Υ.ΔΟΜ. εφάρμοσε τη μέθοδο της κυκλικής τακτοποίησης, προκειμένου να είναι άρτια κατά κανόνα στο εμβαδόν η ιδιοκτησία 07 και να αποκτήσει πρόσωπο επί εγκεκριμένης οδού (αδιάνοικτο τμήμα οδού Κωνσταντινοπούλου) μέσω της απόδοσης σε αυτή της τελικής ιδιοκτησίας 07Ν. Συγκεκριμένα, με τη μέθοδο αυτή η ιδιοκτησία 07 αποδόθηκε εξ ολοκλήρου στις ιδιοκτησίες 03, 04 και 06, στη συνέχεια, αυτές μαζί με την ιδιοκτησία 05 απέδωσαν και έλαβαν τμήματα μεταξύ τους και, τελικά, η νέα ιδιοκτησία 07Ν δημιουργήθηκε από τμήματα των ιδιοκτησιών 04, 05 και 06. Η νέα ιδιοκτησία 07Ν, που αποδόθηκε στην ……………, έχει πρόσωπο επί του αδιάνοικτου τμήματος της οδού Κωνσταντινοπούλου, μήκους 38 μ., ευρισκόμενη ανάμεσα στην ιδιοκτησία των αιτούντων (04) και την ιδιοκτησία 05 (δηλαδή είναι ένα «μεσαίο» οικόπεδο). Το εμβαδόν της είναι 1.222,53 τ.μ. και δημιουργήθηκε από τμήματα, τα οποία προέρχονται αποκλειστικά από άλλες ιδιοκτησίες, ήτοι: 1) από τμήμα εμβαδού 929,28 τ.μ., προερχόμενο από την ιδιοκτησία των αιτούντων (04), 2) από τμήμα εμβαδού 118,50 τ.μ., προερχόμενο από την ιδιοκτησία 05, και 3) από τμήμα της εμβαδού 174,76 τ.μ., προερχόμενο από την ιδιοκτησία 06. Η· ιδιοκτησία των αιτούντων (04) συμμετείχε στη συγκεκριμένη διαδικασία αφενός αποδίδοντας στις ιδιοκτησίες 06 και 07Ν τμήματα, εμβαδού 52,26 τ.μ. και 929,28 τ.μ. αντίστοιχα, και αφετέρου λαμβάνοντας σε αντικατάσταση από τις ιδιοκτησίες 07 και 03 τμήματα, εμβαδού 557 τ.μ. και 445,67 τ.μ. αντίστοιχα. Οι παραπάνω μεταβολές σε συνδυασμό με το γεγονός της ρυμοτόμησης της ιδιοκτησίας 04 κατά 647,13 τ.μ. για τη διάνοιξη της οδού Κωνσταντινοπούλου, είχαν ως αποτέλεσμα αυτή να αποκτήσει πλέον σχήμα «Γ» και εμβαδόν 3.695,91 τ.μ., το δε πρόσωπό της επί της αδιάνοικτης οδού Κωνσταντινοπούλου να μειωθεί σε 94,50 μ.. Κατά της πράξης αυτής, οι αιτούντες άσκησαν την 2313/9.12.2022 ένσταση (καταθέτοντας και το 1278108/20.10.2023 υπόμνημα) ισχυριζόμενοι, ότι η Υ.ΔΟΜ. υιοθέτησε την πρόταση της …………… χωρίς μελέτη και εξέταση εναλλακτικών λύσεων. Κατ’ αρχήν, οι αιτούντες ισχυρίστηκαν, ότι είναι παράνομη η τακτοποίηση της ιδιοκτησίας 07. Ειδικότερα, προέβαλαν, ότι στο σημερινό Ο.Τ. 42 υφίστατο παλαιότερα μία επιμήκης ιδιοκτησία (αγρός 4 στρεμμάτων στη θέση «ΣΠΑΡΤΙΛΙΑ» σύμφωνα με συμβόλαιο του 1930) άρτια με πρόσωπο στη σημερινή οδό Γ. Νίσκα, ότι με το 9332/3.1949 συμβόλαιο δωρεάς εν ζωή (που μεταγράφηκε στο Υποθηκοφυλακείο Μαραθώνα πρώην Δήμου Ωρωπίων, στις 4.4.1949, Τόμος Ω37, Αριθμός 116) η ως άνω ιδιοκτησία χωρίστηκε σε δύο τμήματα: ένα με πρόσωπο στο δρόμο (δυτικό-μετέπειτα ιδιοκτησία 02) και ένα τυφλό (ανατολικό-μετέπειτα ιδιοκτησία 07). Το δεύτερο από τα ως άνω τμήματα με το προαναφερθέν συμβόλαιο μεταβιβάστηκε σε απώτερο δικαιοπάροχο της ..……………… Επίσης, οι αιτούντες προέβαλαν, ότι λόγω του ότι η έλλειψη προσώπου οφείλεται σε κατάτμηση, που έλαβε χώρα παρανόμως, ήτοι μετά τη δημοσίευση του Ν.Δ. 690/1948 (ΦΕΚ 133 Α’), που απαγόρευε τις κατατμήσεις για την δημιουργία μη άρτιων οικοπέδων (ήτοι οικοπέδων χωρίς ελάχιστο εμβαδόν ή ελάχιστο πρόσωπο ή βάθος), δεν εφαρμόζεται το άρθρο 7 παρ. 9α του Ν. 4067/2012, (το οποίο αποδίδει το περιεχόμενο των άρθρων 6 και 24 του ΓΟΚ 1985, ήτοι του Ν. 1577/1985, ΦΕΚ 210 Α’). Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, υποστήριξαν οι αιτούντες, η διάταξη αυτή αφορά οικόπεδα, που ναι μεν διαθέτουν πρόσωπο αλλά όχι το ελάχιστο κατά παρέκκλιση πρόσωπο, πράγμα που δεν συντρέχει στην κρινόμενη περίπτωση, αφού η ιδιοκτησία 07 δεν διαθέτει καθόλου πρόσωπο. Ακόμα, προέβαλαν, ότι στην κρινόμενη περίπτωση δεν εφαρμόζεται ούτε το άρθρο 7 παρ. 9β του Ν. 4067/2012, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 122 παρ. 11 του Ν. 4819/2021 (ΦΕΚ 129 Α’), διότι αφορά οικόπεδα, που δεν αποκτούν πρόσωπο παρά την προσκύρωση σε αυτά κατηργημένης ιδιωτικής οδού ή κοινόχρηστου χώρου, πράγμα, που δεν συντρέχει στην κρινόμενη περίπτωση. Αντιθέτως, κατά την άποψή τους, στην κρινόμενη περίπτωση εφαρμόζεται το άρθρο 301 παρ. 3 του ΚΒΠΝ (Π.Δ. της 14.7.1999, ΦΕΚ 580 Δ71999) (που αποδίδει το άρθρο 6 παρ. 2 και 4 του Ν. 651/1977, ΦΕΚ 207 Α’), το οποίο απαγορεύει την τακτοποίηση οικοπέδων για απόκτηση προσώπου ή βάθους, εάν η έλλειψη οφείλεται σε υπαίτια κατάτμηση που έγινε μετά την 8.5.1948 (ημερομηνία έναρξης ισχύος του Ν.Δ. 690/1948, ΦΕΚ 133 Α’), για να αποτραπεί η επιβάρυνση των όμορων/γειτονικών ιδιοκτησιών από παράνομες κατατμήσεις (παρ. 3), εκτός εάν η τακτοποίηση γίνεται υπέρ όμορων ιδιοκτησιών (παρ. 5). Κατά την άποψή τους, η διάταξη αυτή εξακολουθεί να ισχύει και να καλύπτει τις περιπτώσεις των εντελώς τυφλών οικοπέδων. Σε αυτό συνηγορούν: 1) το άρθρο 32 του ΓΟΚ1985 (βάσει του οποίου έγινε η κωδικοποίηση του ΚΒΠΝ το 1999), που, ενώ προβλέπει την απάλειψη των διατάξεων, οι οποίες έχουν καταργηθεί ρητά ή σιωπηρά και των μεταβατικών, οι οποίες δεν έχουν πλέον πεδίο εφαρμογής, ταυτόχρονα συμπεριλαμβάνει στις προς κωδικοποίηση διατάξεις τις διατάξεις τόσο του Ν.Δ. 690/1948 όσο και του Ν. 651/1977, 2) το περιεχόμενο άρθρων 6 και 24 του ΓΟΚ 1985 (ήδη άρθρο 7 παρ. 9α του ΝΟΚ), το οποίο δεν είναι αντίθετο με το άρθρο 301 του ΚΒΠΝ, και 3) το άρθρο 1 παρ. 5 του ΝΟΚ, σύμφωνα με το οποίο οι ειδικές πολεοδομικές διατάξεις (όπως οι διατάξεις του Ν.Δ. 690/1948 και του Ν. 651/1977) κατισχύουν των γενικών διατάξεων του ΝΟΚ. Ανέφεραν δε ότι η ιδιοκτησία τους, που είναι η μόνη, η οποία επιβαρύνεται υπέρμετρα, δεν είναι όμορη της τακτοποιούμενης ιδιοκτησίας 07. Ακόμη, οι αιτούντες ισχυρίστηκαν, ότι η τακτοποίηση είναι παράνομη διότι θίγει υπέρμετρα την ιδιοκτησία τους παραβιάζοντας την αρχή της αναλογικότητας. Ειδικότερα, προέβαλαν, ότι το οικόπεδο 07Ν έχει εμβαδόν 1.222,53 τ.μ. (ενώ η αρχική ιδιοκτησία της …………. ήταν μικρότερη με εμβαδόν 1.221,10 τ.μ.), και δημιουργείται κατά το μεγαλύτερο μέρος (ήτοι κατά τμήμα εμβαδού 929,28 τ.μ.) από την ιδιοκτησία τους, ότι η ιδιοκτησία τους ήταν ένα «παραλληλόγραμμο», που αναπτυσσόταν εξολοκλήρου κατά μήκος της υπό διάνοιξη οδού, ότι κατ’ αποτέλεσμα της ένδικης τακτοποίησης η ιδιοκτησία τους έχει πλέον α/ μειωμένο πρόσωπο στην προς διάνοιξη οδό (από 130 μ. σε 94,50 μ.) και β/ σχήμα «Γ», με αποτέλεσμα σημαντικό μέρος της να έχει σχεδόν διπλάσιο βάθος από πριν, χαρακτηριστικά τα οποία αμφότερα μειώνουν την αξία της.
Αντιθέτως, η προκύψασα από την ένδικη τακτοποίηση ιδιοκτησία 07Ν είναι ένα μεσαίο οικόπεδο, που έχει πρόσωπο 38 μ. επί της ως άνω αδιάνοικτης οδού και βάθος 32 μ., σχεδόν ορθογωνισμένο, χαρακτηριστικά που καθιστούν την αξία της ιδιοκτησίας αυτής πολλαπλάσια, σε σχέση με αυτήν του αρχικού τυφλού οικοπέδου. Επίσης, οι αιτούντες με την ένσταση πρότειναν 3 εναλλακτικούς τρόπους τακτοποίησης της ιδιοκτησίας 07, οι οποίοι δεν επιβαρύνουν τη δική τους, ιδιοκτησία, προσκομίζοντας τα αντίστοιχα διαγράμματα. Συγκεκριμένα, πρότειναν: α/ τη συνένωση της ιδιοκτησίας 07 με την όμορη ιδιοκτησία 06 και την σύσταση κάθετης ιδιοκτησίας, β/ την ανταλλαγή τμημάτων της ιδιοκτησίας 07 με την όμορη ιδιοκτησία 01 (ή και με την επίσης όμορη ιδιοκτησία 02) και γ/την ανταλλαγή τμημάτων της ιδιοκτησίας 07 με τις ιδιοκτησίες 03, 04, 05 και 06 και ταυτόχρονη προσκύρωση στην ιδιοκτησία 07 τριγωνικής επιφάνειας, εμβαδού 144,10 τ.μ., για τη δημιουργία προσώπου στο αδιάνοικτο τμήμα της οδού, που γειτνιάζει με το όριο της απαλλοτρίωσης του Ο.Σ.Ε.. Τέλος, με το υπόμνημα έκαναν τεχνικές παρατηρήσεις προβάλλοντας 1) ότι από την τακτοποίηση προέκυψαν πολλά δύσμορφα μειωμένης αξίας οικόπεδα-ιδιοκτησίες, 2) ότι η αναλογία αρτιότητας/προσώπου είναι 4,75%, ότι για την ιδιοκτησία τους η αναλογία αυτή ήταν 3,54% και μετά την τακτοποίηση έγινε 2,55% (δηλαδή έγινε χειρότερη), 3) ότι η 2η εναλλακτική τους λύση δεν εμποδίζεται από την ύπαρξη «ισογείου κτίσματος Ελλενίτ», που αναφέρεται στις απόψεις του Δήμου επί της ένστασης, αφού αυτό απέχει από το όριο της ιδιοκτησίας 08 κατά 15,90 μ. (τα οποία επαρκούν για να αποκτήσει η ιδιοκτησία 07 πρόσωπο στο όριο της απαλλοτρίωσης του Ο.Σ.Ε.) και, τέλος, 4) ότι η τριγωνική επιφάνεια των 144,τ.μ. πρέπει να αντιμετωπιστεί κατά την παρούσα τακτοποίηση, ανεξαρτήτως εάν ανήκει σε ιδιοκτησία, που κατά τα λοιπά κείται εκτός ρυμοτομικού σχεδίου, όπως αναφέρεται στις απόψεις του Δήμου επί της ένστασης. Με την προσβαλλόμενη 1287160/7.11.2024 (ορθή επανάληψη της 1173248/11.10.2024) απόφαση του Αντιπεριφερειάρχη Χωρικού Σχεδιασμού, Πολεοδομικών Θεμάτων και Εφαρμογών της Περιφέρειας Αττικής, απερρίφθη η 2313/9.12.2022 ένσταση των αιτούντων, όπως αναπτύχθηκε με το 1278108/20.10.2023 υπόμνημα (και όχι η 1278108/20.10.2023 ένσταση όπως αναφέρεται στην ως άνω απόφαση εκ παραδρομής), και κυρώθηκε η ως άνω 01/2022 Πράξη τακτοποίησης ιδιοκτησιών στο Ο.Τ. 42 και αναλογισμού αποζημίωσης. Ειδικότερα, ο ισχυρισμός των αιτούντων περί παράνομης τακτοποίησης, απερρίφθη, διότι το πολεοδομικό σχέδιο του «Αυλώνα» εγκρίθηκε το 1949 (ΦΕΚ 201 Α78.9.1949) και η κατάτμηση, από την οποία προέκυψε η ένδικη ιδιοκτησία 07, έλαβε χώρα με συμβόλαιο δωρεάς εν ζωή, που μεταγράφηκε την 4.4.1949, ήτοι πριν την έγκριση του πολεοδομικού σχεδίου της περιοχής και πριν την ισχύ του Ν. 651/1977, με αποτέλεσμα η ιδιοκτησία αυτή να τακτοποιείται νομίμως, κατά το άρθρο 7 παρ. 9β του ΝΟΚ. Ακόμη, ο ισχυρισμός των αιτούντων περί παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας απερρίφθη, διότι η τακτοποίηση έγινε με κυκλικές ανταλλαγές, κατά το δυνατόν, ισομεγεθών εδαφικών τμημάτων μεταξύ γειτονικών ιδιοκτησιών, ώστε το μεν οικόπεδο 07, που ήταν πολλαπλά μεγαλύτερο του αρτίου (αρτιότητα 300 τ.μ.), έχοντας εμβαδόν 1.221,10 τ.μ., να αποκτήσει πρόσωπο ανάλογο του εμβαδού του, σύμφωνα με τους όρους δόμησης (14 μ. πρόσωπο /κατά κανόνα αρτιότητα 300 τ.μ.), η δε ιδιοκτησία 04 των αιτούντων να έχει απομένον πρόσωπο πολλαπλά μεγαλύτερο του κατά κανόνα (= των 14 μ.). Η μεταβολή της θέσης της πρώτης ιδιοκτησίας (07) και του μεγέθους αμφοτέρων (07 και 04) έγινε με τρόπο, που αποσκοπούσε στη βέλτιστη οικοδομική εκμετάλλευση αυτών (άρθρο 42 παρ. 2 του Ν.Δ. 17.7/16.8.1923 «Περί σχεδίων πόλεων, κωμών…»). Τέλος, οι εναλλακτικοί τρόποι τακτοποίησης, που προτάθηκαν από τους αιτούντες, απερρίφθησαν επίσης: 1) ο πρώτος, διότι πρότεινε την δημιουργία επίκοινης ιδιοκτησίας με αναγκαστική συνένωση λύση, που εφαρμόζεται σε μη άρτια κατά το εμβαδόν οικόπεδα και αποβλέπει στη δημιουργία ενός αρτίου, ενώ στην κρινόμενη περίπτωση (όπου η ιδιοκτησία 07 ήταν άρτια ως προς το εμβαδόν) είναι δυνατή η απόδοση αυτοτελών ιδιοκτησιών, 2) ο δεύτερος, διότι, όπως προκύπτει από το τοπογραφικό διάγραμμα, το όριο απαλλοτρίωσης του ΟΣΕ σχεδόν ταυτίζεται με την οικοδομική γραμμή και στο κοινό όριο των ιδιοκτησιών 01 και 08 παρεμβάλλεται κτίσμα (ισόγειο Ελλενίτ), με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα πρόσβασης στο προτεινόμενο από τους αιτούντες οικόπεδο 07Ν, και 3) ο τρίτος, διότι η τριγωνική επιφάνεια εμβαδού 144 τ.μ. αποτελεί εναπομένουσα εντός του Ο.Τ. 42 ιδιοκτησία του γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ 050261929042 (βλ. προσωρινή ανάρτηση Κτηματολογίου) και χρήζει διερεύνησης, είτε για τακτοποίηση, είτε για κατ’ εξαίρεση οικοδόμηση (κατ’ άρθρο 25 του Ν. 1337/1983, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 27 του Ν. 2742/1999).
6. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση ακύρωσης, οι αιτούντες προβάλλουν, ότι η προσβαλλόμενη πράξη παραβιάζει το διαχρονικό δίκαιο περί απαγόρευσης τακτοποίησης παρανόμως κατατμηθέντων ακινήτων. Συγκεκριμένα, προβάλλουν, ότι η διάταξη του άρθρου 2 του Ν.Δ. 690/1948 (ΦΕΚ 133 Α’) απαγόρευσε τη δημιουργία μη αρτίων ακινήτων μέσω κατατμήσεων, ότι η διάταξη αυτή καταργήθηκε με το άρθρο 3 του Α.Ν. 625/1968 (ΦΕΚ 266 Α’) και, στη συνέχεια, «επαναφέρθηκε σε ισχύ» με το άρθρο 6 του Ν. 651/1977 (ΦΕΚ 207 Α’), το οποίο επίσης ρητά απαγορεύει την τακτοποίηση τέτοιων ακινήτων, ότι η διάταξη του Ν. 651/1977 αποτυπώθηκε στο άρθρο 301 παρ. 3 και παρ. 5 του ΚΒΠΝ (το 1999) και ότι από τα παραπάνω συνάγεται, ότι, όταν η νομοθεσία αναφέρεται στην τακτοποίηση κατατμήσεων «που έγιναν πριν την ισχύ του Ν. 651/1977», εννοεί την τακτοποίηση των νόμιμων κατατμήσεων, ήτοι αυτών που έλαβαν χώρα κατά το -βραχύ- χρονικό διάστημα 1968-1977, κατά το οποίο η διάταξη του Ν.Δ. 690/1948 τελούσε υπό κατάργηση (και όχι συλλήβδην όλων των κατατμήσεων, που έγιναν πριν το 1977). Επίσης, οι αιτούντες προβάλλουν, ότι με την ένδικη τακτοποίηση η Διοίκηση παραβίασε τα άκρα όρια της διακριτικής ευχέρειας επιβαρύνοντας υπέρμετρα την ιδιοκτησία τους. Ειδικότερα, οι αιτούντες προβάλλουν, ότι η επιλογή του τρόπου τακτοποίησης πρέπει να αιτιολογείται προσηκόντως, (ειδικά όταν έχουν προβληθεί ισχυρισμοί από θιγόμενους ιδιοκτήτες, υπάρχει υπέρμετρη επιβάρυνση μίας ιδιοκτησίας προς όφελος μιας άλλης και η επιβαρυνόμενη δεν είναι όμορη), ότι πρέπει να αποδίδονται ισομεγέθη και ισάξια τμήματα, πράγμα που δεν συμβαίνει στην κρινόμενη περίπτωση, και, ότι θα έπρεπε να ληφθεί υπόψιν και η επιβάρυνση της ιδιοκτησίας τους για τη διάνοιξη της οδού. Επίσης, προβάλλουν, ότι το νέο σχήμα της ιδιοκτησίας τους δεν επιτρέπει την διανομή της ανάμεσα στους τρεις πρώτους αιτούντες με τη σύσταση 3 κάθετων (ισάξιων) ιδιοκτησιών, αφού η μία εκ των τριών θα βρίσκεται στο βάθος και δεν θα έχει πρόσωπο ούτε πρόσβαση. Τέλος, προβάλλουν, ότι οι εναλλακτικές προτάσεις τους απορρίφθηκαν με πλημμελή αιτιολογία, άλλως λόγω πλάνης περί τα πράγματα. Ειδικότερα, ισχυρίζονται, ότι, σύμφωνα με το άρθρο 162 του ΚΒΠΝ, τα οικόπεδα μπορούν να έχουν πρόσωπο και σε σιδηροδρομική γραμμή, οπότε λογικά δύνανται πολύ περισσότερο να έχουν πρόσωπο στο όριο της απαλλοτρίωσης για τη δημιουργία σιδηροδρομικής γραμμής, ότι το «ισόγειο κτίσμα Ελλενίτ» κείται αποκλειστικά εντός της ιδιοκτησίας 08 και δεν επηρεάζει την αντίστοιχη εναλλακτική πρότασή τους, και ότι κακώς δεν διερευνήθηκε η δυνατότητα προσκύρωσης της τριγωνικής έκτασης 144 τ.μ., διότι 1) η έκταση αυτή δεν δύναται να δομηθεί κατά παρέκκλιση (αφού δεν έχει ελάχιστο εμβαδόν 150 τ.μ.), 2) το άρθρο 25 του Ν. 1337/1983, που επικαλείται η Διοίκηση, έχει κριθεί αντισυνταγματικό και δεν εφαρμόζεται και 3) η κτηματογράφηση της περιοχής έχει καταστεί πλέον οριστική. Όμως, κατόπιν των ανωτέρω προβαλλομένων λόγων, η ασκηθείσα αίτηση ακύρωσης δεν παρίσταται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου (σε Συμβούλιο), προδήλως βάσιμη, ώστε να δικαιολογείται η χορήγηση της αιτούμενης αναστολής εκτέλεσης ανεξαρτήτως βλάβης των αιτούντων, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες διατάξεις του άρθρου 52 παρ. 7 εδ. α’ του Π.Δ.18/1989.
7. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση αναστολής οι αιτούντες προβάλλουν, περαιτέρω, ότι ο πολεοδομικός σχεδιασμός της ένδικης περιοχής έχει καθυστερήσει ήδη 76 χρόνια, όποτε δεν υφίσταται λόγος δημοσίου συμφέροντος, που να επιβάλλει την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης, και ότι, αντιθέτως, η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα τους επιφέρει ανεπανόρθωτη βλάβη, αφού συνεπάγεται την κατάληψη τμήματος της ιδιοκτησίας τους και την πραγματοποίηση σε αυτό των απαιτούμενων για την υλοποίηση του πολεοδομικού σχεδιασμού εργασιών, οι οποίες θα προκαλέσουν την καταστροφή των επικείμενων στοιχείων του τμήματος αυτού του ακινήτου, ήτοι την κοπή 10 ελαιόδεντρων ηλικίας άνω των 80 ετών, καθιστώντας αδύνατη την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, σε περίπτωση ευδοκίμησης της αίτησης ακύρωσης. Προς απόδειξη των ισχυρισμών τους, επικαλούνται και προσκομίζουν την τεχνική έκθεση αυτοψίας και φωτοερμηνείας, του Ιανουάριου του 2025, του δασολόγου ……………, από την οποία προκύπτει η ύπαρξη ηλικίας άνω των 80 ετών στην ευρύτερη ιδιοκτησία των αιτούντων, εκ των οποίων τα 10 βρίσκονται στο τμήμα, που επηρεάζεται από την τακτοποίηση.
8. Επειδή , από τα στοιχεία, που προσκομίζουν οι αιτούντες , προκύπτει , ότι στο τμήμα της ιδιοκτησίας τους, που αποδίδεται στην ιδιοκτησία 07Ν, υφίστανται 10 ελαιόδεντρα ηλικίας άνω των 80 ετών. Κατόπιν τούτων, το Δικαστήριο, ως Συμβούλιο, κρίνει, ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης, η οποία συνεπάγεται μεταβολή της πραγματικής κατάστασης, που υφίσταται στο τμήμα αυτό, θα προξενήσει στους αιτούντες βλάβη, λόγω της κοπής των σχεδόν αιωνόβιων ελαιόδεντρων, η οποία θα είναι δυσχερώς επανορθώσιμη σε περίπτωση αποδοχής της αίτησης ακύρωσης (πρβλ. ΕΑ ΣτΕ 508/2001, 251/1999). Ενόψει των ανωτέρω, συντρέχει λόγος να χορηγηθεί η αιτούμενη αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης πράξης κατά το μέρος, που συνεπάγεται την κατάληψη του τμήματος της ιδιοκτησίας των αιτούντων, που αποδίδεται στην ιδιοκτησία 07Ν, έως τη δημοσίευση της απόφασης του Δικαστηρίου επί της αίτησης ακύρωσης.
9. Επειδή, κατόπιν τούτων, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση στους αιτούντες του καταβληθέντος παράβολου (κατ’ άρθρο 36 παρ. 4 του Π.Δ 18/1989).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την αίτηση.
Αναστέλλει την εκτέλεση της 1287160/7.11.2024 (ορθή επανάληψη της 1173248/11.10.2024) απόφασης του Αντιπεριφερειάρχη Χωρικού Σχεδιασμού, Πολεοδομικών Θεμάτων και Εφαρμογών της Περιφέρειας Αττικής, που κυρώνει την 01/2022 (αρ. πρωτ. 2138/11.11.2022) Πράξη αναλογισμού και τακτοποίησης της Υ.ΔΟΜ. του Δήμου Ωρωπού, κατά το μέρος που συνεπάγεται την κατάληψη τμήματος της ιδιοκτησίας των αιτούντων (04), εμβαδού 929,28 τ.μ., που αποδίδεται στην ιδιοκτησία 07Ν, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αίτησης ακύρωσης, που ασκήθηκε κατ’ αυτής.
Διατάσσει την απόδοση στους αιτούντες του καταβληθέντος παράβολου.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 7 Απριλίου 2025 και εκδόθηκε στην ίδια πόλη στις 23 Ιουλίου 2025.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
……………… …………………………..
Θεωρήθηκε στις 11-08-2025
Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
…………………………
